Josipović na Ovčari: Ratni zločini ne zastarijevaju

snovak 45 Da samo je to tesko dokazati i Srbiji i srbskom narodu..........Oni jos nisu svijesni sve sta ih ocekuje,koje pitanje sa Vojvodinom sutra,sa Sandzakom prekosutra to je jedan narod koji uvijek hoce da je upravu i ako nije!! Teskoo je to njima dokazati pa neka malo prouce klasicnu povijest i vide stvarnost kako kaze moj jedan poznanik (PISAC) Zao mi je sto sam Srbin!!!!!

Hodi tamo Svaki razuman čovjek osudit će zločine iz povijesti svoga naroda, ali Beogradu ni ŽOZ, niti Židovski svjetski lobi, nikada koncentracijske logore: Banjicu, i Sajmište, i Niš i......... nikada nije nabio na nos. Štoviše, zajedno su radili posao oko Jasenovca. Strašno po žrtve. Strašno po ( Vizentala ) i njegovo ukupno životno djelo. Pravnik Josipović čini se, raščistio je s obrambenim Domovinskim ratom ali jako će teško pobjeći od zločina uzduž Križnih puteva, teško će pronaći opravdanje za mučko pogubljenje tih žrtava.

snovak45 Jedno je tocno a to na nekom nije jasno sve sta se dogadjalo na ovim prostorima,ali krivnju mora snositi onaj koji je za to odgovoran..........Pa kome je zlocin drag,bez obzira ko ga pocinio? Jedno je sigurno tocno da srbii nece i nezele priznati zlocin ili Genocid koji su pocinili,nad drugim narodima i narodnostima,pa ih upravo ta sudbina sada sustize.Jedno je tocno da su srbi pocinili 12 Genocida nad drugim narodima i narodnostima, a jedan je i u domovinskom ratu mucenje Hrvata na Ovcari,Nisu S.Mitrovici,Begoradu i etc i etc.Ko je danas upitao sto se desavalo u BLAJBURGU gde su pobijene desetine i desetine tisuca Hrvata,Slovenaca to je zaboravljeno i sada se samo spominje Jasenovac gde su zivote gubili ne samo Srbi,nego i Hrvati,Muslimani i ostali narodi,no sve je ovo kad se gleda pod povecalom,a ne pod istinom?!!!!!! Za Blajburg su odgovorni Partizani na celu sa JOSIPOM BROZOM TITOM i to iz tih razloga odlazi u zaborav........Zrtva je Zrtva ma koje vjere ona bila i za to treba odgovarati svi pocinioci!!!!!!!!!

---------------------------------------------------------RATNI ZLOCINAC...!!!!!................MIRKO NORAC........!!!!!!!!!!!! Mirko Norac (rođen 19.9. 1967.) je bivši general Hrvatske vojske i sinjski alkarski vojvoda, koji je 2003. godine osuđen na 12 godina zatvore za ratne zločine počinjene u Gospiću 1991. godine, te 7 godina zatvora za zločineločine počinjene tokom operacije Medački džep. Mirko Norac se rodio u selu Keve kraj Otoka u blizini Sinja. Nakon završene škole radio je kao konobar. Godine 1990., nakon prvih višestranačkih izbora u Hrvatskoj i dolaska na vlast HDZ-a pridružio se antiterorističkoj jedinici Lučko hrvatske policije - jezgru buduće Hrvatske vojske. Nakon što je sudjelovao u nekoliko okršaja u ranoj fazi rata u Hrvatskoj, u jesen 1991. je poslan u Gospić, koji se tada nalazio na liniji fronta između hrvatskih i krajiških snaga (podržanih od strane JNA). U septembru 1991. rukovodio je akcijom zauzimanja kasarni JNA kojom su se lokalne hrvatske snage naoružale. Ubrzo nakon toga postao je bliski suradnik lokalnog političara Tihomira Oreškovića poznatom po ekstremnim političkim stavovima, te se učlanio u stranku Hrvatski državotvorni pokret (HDP). U oktobru 1991. Norac je lično sudjelovao u masakru nekoliko desetina građana srpske nacionalnosti. Početkom 1992. dobio je čin pukovnika, a u jesen komandu nad 118. brigadom HV. Nešto kasnije je postao komandant 6. (kasnije 9.) gardijske brigade HV te sudjelovao u Operaciji Maslenica. U septembru 1993. sudjelovao je u Operaciji Medački Džep prikikom koje su počinjeni ratni zločini nad srpskim civilima. Godine 1994. Norac je imenovan alkarskim vojvodom, a godinu dana kasnije je sudjelovao u Operaciji Oluja. Rat je završio s činom general-bojnika, a godinu dana kasnije je imenovan komandantom Kninskog zbornog područja. U jesen 2000. godine, nakon dolaska Trećesiječanjske vlasti na čelo Hrvatske, Norac je zajedno s 12 generala potpisao protest protiv kriminalizacije Domovinskog rata, odnosno nastojanja tadašnjih hrvatskih vlasti da se počnu procesuirati ratni zločini počinjeni od strane hrvatskih snaga. Predsjednik Stipe Mesić je tada svu 12-oricu generala prisilno penzionirao, navodeći kao argument nedopušteno uplitanje vojnih oficira u politiku. S vremenom su počele spekulacije da Haški sud namjerava zatražiti Norčevo izručenje od Hrvatske kako bi mu se sudilo za sudjelovanje u gospićkom masakru. 8.2. 2001. protiv Norca je izdat nalog za hapšenje. Norac je zamolio zagrebačku policiju da mu omogući predaju u Rijeci kako bi izbjegao medije. Nakon što mu je udovoljeno zahtjevu je pobjegao. Ubrzo nakon toga u Sinju i drugim mjestima Dalmatinske Zagore su niknule barikade, odnosno došlo je do blokada saobraćaj nalik na balvan revoluciju. Oni su koincidirali s masovnim protestima u znak podrške Mirku Norcu, kao i protiv \"izdajničke\" vlade Stipe Mesića i Ivice Račana. Ti su protesti kulminirali s zborom u Splitu, gdje se okupilo oko 100.000 ljudi[1], a na kojem je sudjelovao i tadašnji vođa HDZ-a Ivo Sanader, tražeći da se prekine postupak protiv Norca i svih hrvatskih generala, odnosno spriječi njihovo izručenje u Hag. Protesti su duboko podijelili hrvatsku javnost - za jedan dio je Norac bio heroj i mučenik, a za drugi dio su protesti bili dio plana ekstremne desnice da se svrgne demokratski izabrana vlast. Sam Norac se predao policiji 22.2. nakon što je dobio garancije da će mu se suditi u Hrvatskoj, a ne u Hagu, gdje mu je kao maksimalna kazna umjesto 20 godina prijetio doživotni zatvor. Suđenje je održano u Rijeci, a 24.3. 2003. Norac je proglašen krivim i osuđen na 12 godina zatvora, postavši time prvi hrvatski general koji je od hrvatskog suda osuđen za ratne zločine. Pismenim putem Vrhovni Sud je objasnio presudu rječima da su Norac i Orešković na sastanku donijeli odluku o ubojstvu civilnih zatvorenika uz javno protivljenje Ivana Dasovića i da je Norac povikao: \"Moramo činiti, moramo izvršiti određene egzekucije nad određenim ljudima\". Potom je Norac napustio sastanak, otišao po zarobljenike i odvezao ih s vojnom pratnjom do mjesta egzekucije. Potom je po svjedočanstvima on izdao naređenje da se zarobljenici izvedu iz kamiona i da ih se ubije rječima \"Što se čeka?\". Kada su Hrvatski vojnici odbili izvršiti naređenje, a nakon što je on ubio zatvorenicu uzeo je drugog zarobljenika i potom izdao naređenje \"Pucaj što se ne puca!?\". Nakon toga prisutni vojnici su otvorili vatru[2] . 2004. godine je Tužiteljstvo Haškog suda protiv Norca, kao i protiv generala Rahima Ademija i Mladena Markača podiglo optužnicu protiv zločina u Operaciji Medački Džep. Godinu dana kasnije Međunarodni krivični sud sa bivšu Jugoslaviju je posebnom odlukom dozvolio da slučaj preuzme hrvatsko pravosuđe. Od proljeća 2007. se protiv tri generala vodio postupak na zagrebačkom Županijskom sudu. Norac je proglašen krivim i osuđen na sedam godina zatvora.

Regularna Hrvatska vojska je pre napada na Krajinu, 04. avgusta 1995. godine, mesecima dejstvovala i iz medunarodno priznate BiH, napadajuci srpske gradove Glamoc i Grahovo, gde su artiljerijom i iz drugih oruda i oružja gadali i civilne ciljeve, rušili kuce kuce i druge objekte i naterali civile u izbeglištvo. Napad na Krajinu izvršen je planski iz više pravaca - iz okupiranih Grahova i Glamoca, iz pravca Petrinje - prema Glini i iz Ogulina - prema Saborskom. Na delu prema Bihacu, pripadnici hrvatske vojske i policije sadejstvovali su sa pripadnicima 5. korpusa muslimanske vojske. Ispaljeno je više desetine hiljada granata bez biranja samo vojnih ciljeva, a upotrebljene su i desantne helikopterske grupe uz sadejstvo pripadnika specijalnih jedinica MUP i brojnih gardijskih brigada HV. Posledice vojne akcije 04. i 05.08.1995. godine na Krajinu, po civilne objekte i po civile (granatiranje i dr.) nisu u potpunosti sagledane zbog brzog zaposedanja prostora Krajine i zbog nedostupnosti lica mesta, posle povlacenja srpske vojske i civila iz Krajine i nedozvoljavanja pristupa, prvih dana po agresiji, i samim organima UN i drugima. Nije do kraja sagledan obim stradanja civila (ubistava granatiranjem i na drugi nacin), niti obim rušenja civilnih objekata, crkava, kulturno-istorijskih spomenika i sl. Procenjuje se, na osnovu do sada prikupljenih podataka, izveštaja nevladinih, medunarodnih i drugih organizacija i na osnovu drugih podataka, da je je u napadu na RSK i u kasnijim akcijama koje su usledile, ubijeno i nestalo više hiljada Srba. O napadima pripadnika Hrvatske vojske na kolone izbeglica civila, koje su se iz svih delova Krajine kretale ka Republici Srpskoj, odnosno ka SR Jugoslaviji, raspolaže se sa znatno više podataka i dokaza. Izbeglicke kolone su granatirane iz artiljerijskih oruda, bombardovane iz aviona, a na nekim mestima na njih su izvedeni i pešadijski napadi iz zasede. Za jedan deo kolone sa podrucja Gline i Banije, na relaciji Lonjskog polja kod Siska, koji se kretao auto-putem prema Beogradu, još uvek nije utvrdeno šta se dogodilo.

Teške povrede humanitarnog i ratnog prava, pripadnici hrvatskih vojnih i policijskih snaga pocinili su (i još cine) prilikom tzv. akcija cišcenja terena po srpskim mestima, neposredno po završavanju vojnih operacija. Pljackanje, paljenje, rušenje kuca i ubijanje preostalih civila (uglavnom staracaaraca koji nisu hteli ili nisu mogli da izbegnu) sprovodilo se (i još se sprovodi) sistematski, uz uklanjanje tragova dela. Neutvrdeni broj lica hrvatski vojnici ili policajci odveli su u logore u Splitu, Zadru, Šibeniku, Karlovcu, Kutini, Gospicu, Ivanic Gradu i drugim mestima. U nekim od ovih logora nije dozvoljen pristup predstavnicima medunarodnih humanitarnih ili drugih organizacija. Oko hiljadu civila Srba, medu kojima najveci broj staraca, žena i dece, sklonili su se u bazu UNPROFORA u Kninu, tražeci da im se omoguci odlazak u RS, SRJ ili u druge države. Na traženje hrvatske strane, predstavnici snaga UN u Kninu isporucili su hrvatskoj strani, 40 lica pod izgovorom da su izvršili ratne zlocine. Preostali Srbi koji su potražili utocište u bazi snaga OUN u Kninu, posle saznanja šta se desilo njihovoj rodbini i komšijama kao i objektima, materijalnim dobrima i dr, nisu hteli da ostanu u Krajini , vec su i oni došli u SRJ. Akcija invazije Krajine predstavlja kontinuitet hrvatske politike i akcije na planu etnickog cišcenja \"medunarodno\" priznate Hrvatske - od Srba. Posle vojnih i policijskih akcija, pocev od 1991. godine - Medacki džep, Miljevacki plato, Maslenica, Zapadna Slavonija, Kninska Krajina, a uz predhodno plansko i dugotrajno zastrašivanje i razlicite oblike pritisaka na Srbe, ukljucujuci i ubistva, iz Hrvatske je proterano preko 500.000 Srba. Posle nasilne secesije, u ukupnom broju stanovništva, Srbi u Hrvatskoj cine oko 2-3%, što je smanjenje za oko 9% od 12%, koliko je Srba živelo u Hrvatskoj pre gradanskog rata. U meduvremenu, Hrvatska postepeno prilagodava svoje zakonodavstvo u oblasti ljudskih prava novonastaloj unutrašnjoj medunacionalnoj strukturi, cime vrši \"legalizaciju\" etnickog cišcenja bez primera u savremenom svetu.

BURAZERU,, ,SI SE PREPOZNAO MEDJU KOLJACIMA, ::KAD TAKO SLINIS.....HA HA HA ------------------------------------------------------------------------------------------------------- 02.05.2010. u 19:08h protest je napisao/la: POZOR!POZOR!POZOR!

mi smo rat dobili bojlerima,ovo je bija obrambeni rat.pok franjo je zna da se ne moremo suprostaviti,bija je general,nudija konfederaciju,ali njihovo geslo je bilo di je 1 srbin to je srbija.ovo govorim ne iz mrznje,već mi platismo previše,a oni malo,i rugaju se nama,...da bi bili dobri susjedi neke stvari se moraju rijesiti,i bih 51 posto,nek uzmu kartu iz 1988 i vide di je bilo puno hrvata,većina a sad nema nijednog.učite od slovenaca.

Stradanje srpskog pravoslavnog sveštenstva u Nezavisnoj državi Hrvatskoj 1. jerej Sreten V. Avramović, paroh u Banovom Polju, Eparhija šabačko-valjevska 2. jerej Jovan P. Andrić, paroh u Tepljuhu kod Knina, Eparhija dalmatinska 3. jerej Ilija Đ. Ajduković, paroh iz Srednje Gore,re, Eparhija gornjokarlovačka 4. protojerej Đuro Alagić, paroh iz Gornjih Dubrava kod Ogulina, Eparhija gornjokarlovačka 5. đakon Dušan Aškrabić, veroučitelj u Mostaru, Eparhija zahumsko-hercegovačka 6. jerej Dane Babić, paroh u Svinjici, Eparhija gornjokarlovačka 7. jerej Simo Banjac, paroh u Glamoču, Eparhija dalmatinska 8. protojerej Nikola Ban, katiheta u Bjelovaru, Eparhija zagrebačka 9. jerej Milan Banjac, paroh u Drvaru, Eparhija dalmatinska 10. protojerej dr Branko Barać, paroh u Sisku, Eparhija zagrebačka 11. jerej Dušan S. Blagoje, paroh u Stocu, Eparhija zahumsko-hercegovačka 12. jerej Jovan Bjegović, katiheta u Bihaću, Eparhija banjalučka 13. jerej Nikola J. Bogunović, paroh u Donjem Lapcu, Eparhija gornjokarlovačka 14. protojerej Milan Božić, veroučitelj u Sarajevu, Eparhija dabro-bosanska 15. protojerej Dušan C. Bobar, paroh u Vlasenici, Eparhija zvorničko-tuzlanska 16. jerej Georgije I. Bogić, paroh u Našicama, Eparhija pakračka 17. jerej Dobrosav Blažević, paroh u Donjem Vakufu, Eparhija dabro-bosanska 18. jerej Branko Brzin, paroh u Bolču kod Bjelovara, Eparhija zagrebačka 19. jerej Danilo Brakus, paroh u Bjelopolju kod Korenice, Eparhija gornjokarlovačka

20. jerej Ilija M. Budimir, paroh u Crnom Lugu, Eparhija dalmatinska 21. jerej Đorđe Babić, paroh u Balajnici 22. bogoslov Branko Bilanović iz Avtovca, Eparhija zahumsko-hercegovačka 23. jerej Borivoje Božić, paroh u Vukovaru, Eparhija sremska 24. protojerej Stojan D. Vranješević,ević, okružni prota u penziji u Bihaću, Eparhija banjalučka 25. protojerej-stavrofor Vidak Višnjevac, veroučitelj u Gacku, Eparhija zahumsko-hercegovačka 26. protojerej-stavrofor Ljubomir Vlačić, arhijerejski zamenik u Sarajevu, Eparhija dabro-bosanska 27. jerej Vojislav Vojnović, katiheta u Osjeku, Eparhija sremska 28. jerej Miloš Vujić, paroh u Radovici kod Slunja, Eparhija gornjokarlovačka 29. jerej Nikola G. Vučković, paroh u Drljača-ma kod Petrinje, Eparhija gornjokarlovačka 30. jerej Petar Vučinić, član Crkvenog suda u Plaškom, Eparhija gornjokarlovačka 31. protojerej-stavrofor Jefto M. Vujović, član Crkvenog suda i arhijerejski zamenik u Mostaru, Eparhija zahumsko-hercegovačka 32. jerej Bogdan Đ. Vrnjašević, paroh u Krupi na Vrbasu, Eparhija banjalučka 33. jeromonah Dositej (Vukićević), sabrat manastira Žitomislića, Eparhija zahumsko-hercegovačka 35. iguman Serafim (Vukojević), nastojatelj manastira Gomionice, Eparhija banjalučka 36. jerej Dušan M. Gavranović, paroh kod Drniša, Eparhija dalmatinska 37. jeromonah Antonije (Gajić), paroh u Maloj Trešnjevici, Eparhija zagrebačka 38. jerej Bogoljub Gaković, sekretar Crkvenog suda u Plaškom, Eparhija gornjokarlovačka 39. jerej Vojislav Đ. Gašić, paroh u Tutnjevcu kod Bijeljine, Eparhija zvorničko-tuzlanska 40. protojerej Vladimir Gvozdenović, paroh u Mostaru, Eparhija zahumsko-hercegovačka 41. jerej Dimitrije Glumbić, paroh u Doljanima kod Daruvara, Eparhija pakračka 42. jerej Jovan S. Gvozdenović, paroh u Raduču kod Gospića, Eparhija gornjokarlovačka 43. jerej Vlado Grozdanović, paroh u Mostaru, Eparhija zahumsko-hercegovačka 44. jerej Blažo K. Golubović, paroh u Krnješevcima, Eparhija sremska 45. jerej Đorđe M. Gospić, paroh u Crnjelovu, srez Bijeljina, Eparhija zvorničko-tuzlanska 46. jerej Milan Golubović, paroh u Čađevcima 47. protojerej Živko Danilović, paroh u Ljubiji kod Prijedora, Eparhija banjalučka 48. iguman Ilarion ( Deretić ), starešina manastira Zavale, Eparhija zahumsko-hercegovačka 49. jerej Pero Dejanović, paroh u Mostaru, Eparhija zahumsko-hercegovačka 50. jerej Dušan Diklić, paroh u Plitvičkom Ljeskovcu kod Korenice, Eparhija

HODI _tamo.. 100€ za objavu podataka.....napisi nam mail-adresu, ..ha ha ha ha ..l.p. iz Novog Sada u Francusku...UDBA

poirot ne pricaj gluposti koliko ste na tisuce nevinih ljudi zena i staraca ne samo ubili vec nemilosrdno zaklali. ajde bjezi vise gadi mi se ta tvoja srpska propaganda...i vasa povjest vise vas je stradalo nego sto je uopce bilo srba

poirot Nisi mi odgovorio,zasto si toliko nostalgicar prema Hrvatskoj? Dali si bio ucesnik TRAKTORIJADE pa te vuce rodno mjesto!

Stradanje srpskog pravoslavnog sveštenstva u Nezavisnoj državi Hrvatskoj 51. protojerej Branko B. Dobrosavljević, paroh u Veljunu, Eparhija gornjokarlovačka 52. jerej Milan R. Diklić, paroh u Kosinju, Eparhija gornjokarlovačka 53. jerej Mile D. Dokmanović, paroh u Perjasici kod Vojnića, Eparhija gornjokarlovačkarlovačka 54. protojerej Vladimir P. Dujić, paroh i arhijerejski namesnik u Srbskim Moravicama, Eparhija gornjokarlovačka 55. protojerej Milan I. Dokmanović, paroh u Plaškom, Eparhija gornjokarlovačka 56. jerej Milojko E. Došen, parohu Počitelju kod Gospića, Eparhija gornjokarlovačka 57. arhimandrit Dimitrije (Damjanović), paroh u Našicama, Eparhija pakračka 58. jerej Vasilije Dobronravov, paroh iz Vognja kod Bugojna, Eparhija dabro-bosanska 59. jerej Ilija Dodić, paroh iz Truvara kod Bosanskog Grahova, Eparhija dalmatinska 60. jerej Bogdan Đogović, paroh u Kifinom Selu kod Nevesinja, Eparhija zahumsko-hercegovačka 61. jerej Milan Đukić , sekretar Eparhijskog upravnog odbora u Plaškom, Eparhija gornjokarlovačka 62. jeromonah Ignjatije (Đurić), paroh u Velikoj Kladuši, Eparhija banjalučka 63. jeromonah Gavrilo (Eklemović), sabrat manastira Privina Glava, Eparhija sremska 64. protojerej Gligorije V. Živković, paroh u Bočugi kod Gline, Eparhija gornjokarlovačka 65. protođakon Lazar Živadinović , sekretar Crkvenog suda u Zagrebu, Eparhija zagrebačka 66. jerej Nikola M. Zagorac, paroh u Ličkom Petrovom Selu kod Korenice, Eparhija gornjokarlovačka 67. jerej Vojislav B. Zonjić, paroh u Obrežu, Eparhija sremska 68. jerej Jovan S. Zečević, paroh u Vozući kod Žepče, Eparhija dobro-bosanska 69. jerej Slavko M. Zjalić, paroh u Paklenici kod Novske, Eparhija pakračka 70. jerej Zojalić, paroh iz Brezane kod Nove Gradiške, Eparhija pakračka 71. protojerej Geno Ilić, paroh u penziji iz Gospića, Eparhija gornjokarlovačka 72. protojerej Branko Ivanić, vojni sveštenik, Eparhija sremska. 73. protojerej Ilija V. Ilić, penzionisani član Crkvenog suda, Eparhija gornjokarlovačka 74. jerej Ljubomir A. Jakšić, paroh iz Han Pijeska, srez Vlasenica, Eparhija Zvorničko-tuzlanska 75. jerej Mihailo R. Jovanović, penzionisani sveštenik iz Broca, nastanjen u Bjeljini, Eparhija zvorničko-tuzlanska 76. jeromonah Sevastijan (Jović), paroh u Drnišu, Eparhija dalmatinska 77. jerej Dimitrije D. Jerković, paroh u Širokoj Kuli kod Gospića, Eparhija gornjokarlovačka 78. protojerej Vasilije Jovičić, paroh u Foči, Eparhija dabro-bosanska 79. jerej Mihailo T. Jovanović, paroh u Jablanici kod Brčkog, Eparhija zvorničko-tuzlanska 80. protojerej Emilijan G. Josifović, paroh u Opatovcu, kod Vukovara, Eparhija sremska 81. jerej Risto Jelačić, paroh iz Drvara, Eparhija dalmatinska 82. protojerej Pavle Katanić, arhijerejski namesnik iz Bijeljine, Eparhija zvorničko-tuzlanska 83. jerej Radovan Kovačević, paroh u Primišlju kod Slunja, Eparhija gornjokarlovačka 84. jeromonah Sava (Kojić), paroh u Buvači kod Slunja, Eparhija gornjokarlovačka 85. jerej Vasilije Kovačina, paroh u Metkoviću, Eparhija zahumsko-hercegovačka 86. iguman Teofan (Kosanović), starešina manastira Gomirja, Eparhija gornjokarlovačka 87. jerej Ljubomir C. Krnjić, paroh u Brocu kod Bijeljine, Eparhija zvorničko-tuzlanska 88. protojerej Dušan Krnjević, vojni sveštenik u Mostaru, Eparhija zahumsko-hercegovačka 89. jerej Risto Katić, paroh iz Stajković Sela kod Livna, Eparhija dalmatinska 90. jerej Spaso Lavrnja, paroh u Suvaji kod Donjeg Lapca, Eparhija

Hodi_tamo je napisao/la: poirot Opet smijeh i za smijeh: Koji su Hrvati sravnili Blagaj? Zaista lupetas kako Vi kazete \"Maksim po Diviziji\" Po zavrsetku VRA-e \"OLUJA\" na terenu su bili pricuvni Policajci radi uspostavljanja reda i mira.Hrvatska vojska je povucenana sa terena Gospodine!!!!! Da,da,lupetam.I u Varivodama su bili pricuvni Policajci pa je mesec i po dana posle oluje masakrirano desetak srpskih staraca od strane lica u uniformama hrvatske vojske.Taj masakar je obelezen onim krizom sto ga je neko pre nekoliko dana polomio.

hodi _tamo.... ne pravi opet budalu od sebe....nista ja nemam sa Zadrom..debilko...kamoli, sa tim nickovima...ja zivim u Novom Sadu..!!!

Stradanje srpskog pravoslavnog sveštenstva u Nezavisnoj državi Hrvatskoj 91. jerej Milorad Lukić, paroh u Pazariću, Eparhija dobro-bosanska 92. protojerej Bogdan Lalić, katiheta u Sarajevu, Eparhija dabro-bosanska 93. jerej Pantelija Landup, paroh u Striježevici kod Pakraca, Eparhija pakračka 94. protojerej Radovandovan Lapčević, paroh u Blatuši kod Vrgin Mosta, Eparhija gornjokarlovačka 95. protojerej Petar Majstorović, paroh u Ličkim Doljanima kod Donjeg Lapca, Eparhija gornjokarlovačka 96. protojerej Jovan D. Magarašević, arhijerejski namesnik u Tuzli, Eparhija zvorničko-tuzlanska 97. jerej Miladin Milić, paroh u Bilješevu kod Zenice, Eparhija dobro-bosanska 98. protojerej Dušan Malobabić, paroh u Kolariću kod Vojnića, Eparhija gornjokarlovačka 99. jerej Stavro (ili Stanko) Manastirlić, paroh u Pocrnju, Eparhija zahumsko-hercegovačka 100. iguman Rafailo (Momčilović), nastojatelj manastira Šišatovca, Eparhija sremska 101. protojerej Miloš Mandić, arhijerejski namesnik iz Gračaca, Eparhija gornjokarlovačka 102. jerej Adam Marin, veroučitelj i paroh u Koprivnici, Eparhija zagrebačka 103. protojerej Georgije Marjan, paroh iz Senja, Eparhija gornjokarlovačka 104. jerej Vukosav Milanović, penzionisani paroh u Kulen Vakufu, Eparhija dalmatinska 105. jerej Simeon Matić, paroh u Tržiću kod Plaškog, Eparhija gornjokarlovačka 106. jerej Đorđe Milojević, paroh u Novim Pavjanima kod Bjelovara, Eparhija zagrebačka 107. jerej Vojislav Medan, paroh u Dabru, Eparhija zahumsko-hercegovačka 108. jerej Dragomir J. Maskijević, paroh u Derventi kod Vlasenice, Eparhija zvorničko-tuzlanska 109. jeromonah Sevastijan (Milovanović), paroh u Duvnu, Eparhija zahumsko-hercegovačka 110. jerej Risto J. Marković, paroh u Zagonima kod Bjeljine, Eparhija zvorničko-tuzlanska 111. jeromonah Emilijan (Nedić), sabrat manastira Tavne, Eparhija zvorničko-tuzlanska 112. jerej Petar N. Ninković, paroh u Vojniću, Eparhija gornjokarlovačka 113. jerej Vasilije Nakarada, paroh u Mašvini kod Slunja, Eparhija

Stradanje srpskog pravoslavnog sveštenstva u Nezavisnoj državi Hrvatskoj 114. jerej Tihomir Nešković, paroh iz Janje kod Bijeljine, Eparhija zvorničko-tuzlanska 115. Stojan Medić, bogoslov 116. protojerej-stavrofor Manojlo A. Oklobdžija, paroh u Vrelu kod Korenice, Eparhija gornjokarlovačka 117. jerej Bogdan Opačić, parohroh i arhijerejski namesnik u Glini, Eparhija gornjokarlovačka 118. protojerej Pavle T. Obradović, paroh u Nebljusima kod Donjeg Lapca, Eparhija gornjokarlovačka 119. jerođakon Dositej (Obradović), Plaško, Eparhija gornjokarlovačka 120. Novak Okiljević, iskušenik manastira Žitomislića, Eparhija zahumsko-hercegovačka 121. jeromonah Roman (Pašćan), sabrat manastira Beočina, Eparhija Sremska 122. protojerej Rodoljub Pajić, paroh u penziji iz Petrinje, Eparhija gornjokarlovačka 123. jerej Vujadin Panjković, paroh iz Debelog Brda kod Korenice, Eparhija gornjokarlovačka 124. jerej Vukašin Petković, paroh u Mostaru, Eparhija zahumsko-hercegovačka 125. jerej Ilija Pavlica, paroh u Munjavi kod Ogulina, Eparhija gornjokarlovačka 126. jerej Miloš Petrović, paroh u Bosanskim Lužinama kod Dervente, Eparhija zvorničko-tuzlanska 127. jerej Milorad L. Pekić, paroh u Sibašnici kod Brčkog, Eparhija zvorničko-tuzlanska 128. jerej Mile C. Peurača, paroh u Gornjem Budačkom kod Vojnića, Eparhija gornjokarlovačka 129. jerej Petar Pejanović, paroh u Mostaru, Eparhija zahumsko-hercegovačka 130. jerej Dimitrije Pantelić, paroh u Čađevici kod Bijeljine, Eparhija zvorničko-tuzlanska 131. protojerej Nikola Prokopić, paroh u Bistrici, Eparhija banjalučka 132. protojerej Marko Popović, paroh u Blagaju kod Bugojna, Eparhija dabro-bosanska 133. protojerej Stefan Đ. Popović, paroh iz Međaša kod Bijeljine, Eparhija zvorničko-tuzlanska 134. jerej Milan Popović, paroh iz Martin Broda, Eparhija dalmatinska 135. đakon Milenko Popović, veroučitelj u Bijeljini, Eparhija zvorničko-tuzlanska 136. jerej Mihailo O. Popović, paroh u Polači kod Knina, Eparhija dalmatinska 137. jerej Savo A. Popović, paroh u Brezovu Polju kod Brčkog, Eparhija

sta je SMESNO..???

Zaradu od švercanja oružja i droge dijelili smo s hrvatskim političarima Kriminalac pokajnik Čume policiji je otkrio kako su on i Legija, uz Arkanovo znanje, s Matom Bobanom i Tutom u ratu organizirali šverc oružja, droge, humanitarne pomoći i goriva,iva, dijeleći zaradu s nekolicinom hrvatskih i hercegbosanskih političara Ljubiša Buha Čume, vodeći beogradski kriminalac koji se nedavno pojavio na konjičkoj utrci u Sinju, dulje od petnaest godina prisutan je u hrvatskom elitnom društvu. Prema zabilješci njegova svjedočenja pred srbijanskom policijom 2003., upoznao je u Hrvatskoj mnoge poznate osobe, među ostalima Mladena Naletilića Tutu, Matu Bobana, Hrvoja Petrača, Vladimira Zagorca, Željka Bagića, nekoliko hrvatskih sudaca Vrhovnog i Ustavnog suda, dvojicu bivših HDZ-ovih ministara i glasovitog franjevca iz Međugorja. Izostala istraga No, prve \"poslovne\" odnose, prema vlastitu priznanju, Buha je izgradio s bivšim carinikom iz Samobora, danas privatnim odvjetnikom. \"Švercao sam automobile i raznu robu, tako da sam 1990., kada je u Hrvatskoj bila manja carina i porez, preko njega sredio uvoz za Srbiju više od dvjesto automobila i raznih strojeva\", govorio je Buha pred beogradskom policijom dok se još istraživalo ubojstvo srbijanskog premijera Zorana Đinđića. Na osnovi istog iskaza, Buha je regrutiran u \"pokajnika\" koji tereti mafijašku konkurenciju iz tzv. zemunskoga klana. Premda su dijelovi Buhine ispovijesti već donekle bili poznati u medijima, Slobodna Dalmacija tek je ovih dana došla u posjed cjelovitog originala. Riječ je zapravo o fragmentu iz Buhina opsežnog svjedočenja protiv Milana Lukovića (Milorada Ulemeka) Legije. Ta jedna stranica odnosi se isključivo na zajedničke operacije hrvatske i srbijanske mafije tijekom proteklog rata i poraća. U okviru protumafijaške suradnje, srbijanski je MUP još prije četiri godine zabilješku dostavio hrvatskim kolegama. Ocjenjujući da tvrdnje jednog prevaranta i kriminalca treba svestrano provjeriti, istražiteljski posao oko Buhina iskaza u Hrvatskoj do dana današnjeg nije počeo. Ljubiša Buha Čume u iskazu iz 2003. izlaže genezu svojih veza u Hrvatskoj, pokazujući da je prilično upućen u ovdašnju poslovno-kriminalnu, političku, čak i pravosudnu scenu. Tako pripovijeda kako su on i Legija, tada još saveznici, uz znanje Željka Ražnatovića Arkana, s Bobanom i Tutom organizirali šverc oružja, droge, humanitarne pomoći i goriva, dijeleći zaradu s nekolicinom hrvatskih i hercegbosanskih političara. \"A kasnije se umiješao Petrač\", kaže Buha, \"pa smo i njemu, odnosno njegovu čovjeku iz Samobora, plaćali tal, a da Tuta i njegova ekipa ne smiju ništa znati. Istim smo kanalima prebacivali drogu i oružje.