Poznati glumac Dragan Nikolić preminuo je u bolnici u Beogradu u svojoj 73 godini života, nakon duge i teške bolesti.
Nikolić je tijekom svoje glumačke karijere ostvario niz prepoznatljivih uloga po kojima će se ovaj glumački velikan zauvijek pamtiti. Podsjećamo samo na Prleta iz Otpisanih, Flojda iz Posljednjeg kruga u Monzi, Popaja u Balkan ekspresu…
Glumio je u više od 30 filmova od kojih su mnogi postali pravi filmski klasici. Prvu ulogu imao je 1964. godine u filmu “Pravo stanje stvari”, a jedna od njegovih zadnjih uloga bila je u filmu Vidimo se, Montevideo gdje je glumio predsjednika FIFA-e.
Prvu značajniju glavnu ulogu ostvario je ulogom u filmu “Kad budem mrtav i bijel” (1967) Živojina Pavlovića. Glavne i veće sporedne uloge ostvario je u više od trideset filmova; ističu se još “Horoskop” (B. Drašković, 1969); “Bube u glavi” (M. Radivojević, 1970), “Uloga moje obitelji u svjetskoj revoluciji” (B. Čengić, 1971), “Mlad i zdrav kao ruža” (J. Jovanović, 1971), “Bez riječi” (M. Radivojević, 1972, nagrada Car Konstantin u Nišu), “Kičma” (V. Gilić, 1975), “Nacionalna klasa” (G. Marković, 1979, nagrada Car Konstantin), “Ko to tamo pjeva” (S. Šijan, 1980), “Banović Strahinja” (V. Mimica, 1981), gdje je za ulogu turskog pljačkaša Alije nagrađen Zlatnom arenom u Puli, “Sezona mira u Parizu” (P. Golubović, 1981), „Nešto između“ (S. Karanović, 1983), “Balkan ekspres” (B. Baletić, 1983), “Obećana zemlja“ (V. Bulajić, 1986), “Posljednji krug u Monci” (A. Bošković, 1989), “Original falsifikata” (D. Kresoja, 1991).
Nikolić je bio oženjen za glumicu Milenu Dravić s kojom nema djece.
Srećom postoji smrt. Kraj. Početak.